شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| بعضی اوقات لازم می شود که از دوستان و آشنایان دیدن کنیم، بدون این که دعوت شده باشیم یا این که قبلا وقت گرفته باشیم. این قبیل دیدنی ها باید مدتش کوتاه باشد و از نیم ساعت تجاوز نکند، مخصوصا اگر معلوم شود که صاحب خانه کاری دارد یا ناچار است بیرون برود، در این صورت باید فورا برگردیم و هیچ وقت نباید مکدر شویم که چرا صاحب خانه وقت پذیرایی ما را نداشت. زیرا که او قبلا قول داده است و هرگز نباید او را معطل و وقتش را به تاخیر اندازیم.

یک خانم می رود برای ملاقات یک خانم دوستش، اگر صاحب خانه منزل بود، پس از آن که کارتش را فرستاد و پذیرفته شد، در موقع بیرون آمدن یک کارت شوهرش را روی میز راهرو می گذارد و اگر خانم منزل نبود، یک کارت از خودش برای خانم و دو کارت از شوهرش یکی برای آقا و دیگری برای خانم می گذارد.

رسم نیست که خانم برای آقا کارت بگذارد.

اگر برای دعوت چای، کاغذی به شما نوشته شود، لازم است که شما هم جواب کتبی بدهید ولی اگر دعوت چاپ شده و میهمانی بزرگ است، آن وقت جواب لازم نیست مگر این که در آن کاغذ یا کارت قید شده باشد.

خانم ها در میهمانی چای با کلاه می روند و دستکش را گاهی به کلی بیرون می آورند و گاهی دست چپ در دستکش می باشد و لنگه دستکش را که بیرون آورده اند با خودشان در اتاق می برند.

در موقع ورود به آرامی وارد می شوند و دم در ورودی تامل می کنند تا صاحب خانه را ببینند و بعد نزدیک او رفته؛ اول خانم بعد شوهرش با خانم و بعد با آقای صاحب خانه دست داده و تعارف می کنند.

اگر میهمانی مفصل باشد، البته میزبان نزدیک درب ورود می ایستد که از واردین پذیرایی کند.

اگر در میهمانی بزرگ وقت تعیین شده باشد مثلا از ساعت 5 تا 7 در این صورت مجبور نیستیم که سر ساعت 5 حاضر شویم ولی لازم است چند دقیقه قبل از 7 از آن جا خارج شویم.

موقعی که دعوت می شویم برای ناهار یا شام چنان چه قبلا هم گفته شده لازم است، جواب رفتن یا نرفتن خود را قبلا بدهیم. در صورت قبول پنج دقیقه قبل از ساعتی که دعوت شده ایم آن جا حاضر باشیم.

در سر میز ناهار خانم ها با کلاه می نشینند مگر این که صاحب خانه خواهش کند که کلاه را بردارند. ولی شام بدون کلاه می باشد.

اگر شام در کافه باشد با کلاه به سفره می نشینند، در صورتی بدون کلاه خواهند بود که اتاق مخصوصی داشته باشند.

البته میزبان کوشش خواهد کرد که میهمانانی با هم نزدیک بنشینند که از بعضی جهات با یکدیگر مانوس و دم خورند.

خانم و آقای میزبان روبروی هم به سفره نشسته و دو نفر از خانم ها که محترم تر هستند، محترم تر زن دست راست و دیگری دست چپ آقای میزبان و دو نفر از آقایان که مهمتر هستند بدین ترتیب طرفین راست و چپ خانم میزبان می نشینند.

البته خانم صاحب خانه، جای هر یک را قبلا تعیین کرده است، یا این که در آن وقت نشان می دهد.

قاشق و کارد و گیلاس آب طرف راست بشقاب، چنگال و نان طرف چپ قرار دارد و به محضی که میهمانان به سفره نشستند، پیشخدمت می پرسد و گیلاس ها را آب یا دوغ یا شربت پر می کند.

میهمان با افتخار (درجه یک) مسن ترین خانم، یا شخص غریبی است که میهمانی به افتخار او شده است یا عروسی است که برای اولین بار بعد از ماه عسل شام در منزل شما صرف می کند یا شخصی که مدت مدید در سفر بوده و تازه رسیده است که برای خوش آمد او میهمانی برقرار گردیده است.

سر میز غذا
چون همه میهمان ها در جاهای خود قرار گرفتند، موقع آوردن خوراک پیشخدمت ظرف غذا را اول نزد خانم میزبان برده سپس به خانم میهمان دست راست آقا بعد به خانم طرف دست چپ آقا و بعد به آقایان طرف دست راست و چپ خانم صاحب خانه بعد از آن ها به خانم ها سپس آقایان دیگر که دور میز حضور دارند، آخر همه نزد آقای صاحب خانه می برند.

در موقع تقسیم غذا همه میهمان ها منتظرند تا آن که آقای صاحب خانه هم غذای خود را بگیرد پس از آن همگی شروع به خودن می کنند.

در میهمانی های رسمی صورت خوراک را نوشته روی میز می گذارند، که هر کس هر چه را دوست دارد بیشتر و هر چه را نمی خواهد کمتر بردارد و بداند چه باید بخورد.

معمولا غذا را پیشخدمت از طرف دست چپ تقدیم می کند و ظرف های چرک و خالی شده را از طرف دست راست میهمان ها جمع می کند.

پس از صرف غذا و دسر خانم میزبان متوجه است وقتی دید که همه قاشق و چنگال را رها کرده اند، یک نگاهی به خانم ها می نماید و یک خانمی که چشمش به چشم او خیره شد یعنی با نگاه به یکدیگر رسانیده اند که موقع ترک کردن میز است، خانم میزبان از جای برمی خیزد و آن خانم بعد از او و بلافاصله همه میهمان ها از جای خود بلند می شوند و به طرف اتاق پذیرایی می روند.

بعد از شام به عدد میهمان ها فنجان قهوه در سینی و نزد آن ها برده و تقدیم می شود.

بعد از شام صاحب خانه با تمام میهمانان خود به فراخور اوضاع و اخلاق هر یک مهربانی کرده و با هر یک به طور صمیمی و با بیان لطیفی تعارفاتی می کند و برای گذراندن وقت سرگرمی هایی مانند تابلوهای نقاشی، چیزهای آنتیک یا بعضی عکس های تفریحی به آن ها نشان داده- یا به وسیله موزیک یا بعضی بازی های تفریح آور آنان را سرگرم و مشغول می کند.
 

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)